Maagdilatatie-Maagtorsie

Dit is een aandoening die we voornamelijk terugvinden bij grote rassen zoals Duitse dog, dobermann, en herdershonden. Deze honden hebben immers een diepe borstkas, waardoor de maag makkelijker rondom haar as kan draaien. Het is dan ook aan te raden om grotere hondenrassen meermaals per dag kleinere porties voeder te geven, en geen al te grote inspanningen te laten leveren vlak na de maaltijd.

Symptomen

De symptomen van een maagtorsie treden meestal plots op, en gaan gepaard met speekselen en braakpogingen, een harde opgezette buik, een bemoeilijkte ademhaling, en een hond die op korte tijd zeer suf wordt.
Wanneer u deze symptomen opmerkt bij uw hond dient u altijd onmiddellijk uw dierenarts te verwittigen, aangezien een maagtorsie steeds een fatale afloop kent wanneer niet tijdig wordt ingegrepen!

Behandeling

Bij een maagdilatatie of maagtorsie proberen we eerst de hoeveelheid gas snel te verminderen door de maag met een dikke naald te puncteren.
Daarna wordt de maag via de slokdarm gesondeerd, en wordt op deze manier het overtollige gas afgelaten.
Vervolgens wordt langdurig langs de sonde gespoeld, om het voedsel dat zich in de maag bevindt af te hevelen.
Uiteraard blijft de hond na deze procedure even bij ons in observatie, zodat we kunnen nagaan of de maag niet opnieuw opzet na sondage. Ook het hartritme van het dier kan zo gecontroleerd worden, vermits een maagtorsie ook bepaalde hartritmestoornissen kan uitlokken. De uren na het opheffen van een maagdilatatie/ maagtorsie zijn dan ook nog steeds zeer kritiek.
Wanneer sondage onmogelijk is, dient operatief te worden ingegrepen. Hierbij wordt de maag weer in haar normale positie gedraaid, en vastgehecht. Op deze manier is een volgende torsie uitgesloten. Deze operatie wordt sowieso aangeraden wanneer een hond reeds meermaals een maagdilatatie heeft gehad.

Plasproblemen bij de kater

Struviet kristallen

Struviet kristallen

Symptomen

Wanneer uw kater zich veelvuldig op de kattenbak zet, zonder effectief te kunnen plassen, dient u uw dierenarts te verwittigen.
Dit kan immers een teken zijn dat de plasbuis van uw kater verstopt is met blaasgruis, waardoor er geen urine meer kan passeren. De kater blijft persen, maar door de obstructie geraakt de blaas overvol.
Dit is uitermate pijnlijk voor het dier, en leidt, wanneer het probleem niet verholpen wordt, tevens tot nierproblemen.

Behandeling

In geval van een obstructie moet de plasbuis van de kater onder narcose gesondeerd worden, zodat de urine weer naar buiten kan. Vaak moet hiervoor meermaals gespoeld worden, om de prop blaasgruis weg te spoelen.
De urinesonde blijft vervolgens 48u zitten, terwijl de kat eveneens een infuus krijgt toegediend. Op deze manier worden blaas en nieren gespoeld, en heeft de kater de minste kans om opnieuw te verstoppen wanneer de urinesonde wordt verwijderd.

De opgevangen urine wordt onderzocht, om na te gaan welke kristalletjes (“gruis”) er precies aanwezig was in de urine. Zo kan de voeding nadien perfect worden afgesteld op de aard van het blaasgruis, om recidieven trachten te voorkomen.
Wanneer de kater ondanks speciaal dieetvoer toch telkens opnieuw verstopt, kan besloten worden tot een operatieve ingreep, waarbij de penis wordt geamputeerd. Zo wordt een bredere plasopening gecreëerd en heeft blaasgruis minder kans om te leiden tot een obstructie.